por Hilbrand Westra, nacido en Corea del Sur y adoptado en los Países Bajos, fundador de Adopte & Foster Care (AFC) Países Bajos
ATENCIÓN AL SUICIDIO EN ADOPTADOS
Cinco veces superior a la media
Casi nadie realmente quiere saber, y la gente no habla de ello con facilidad, y mucho menos la atención de los adoptados cuando sucede. Por lo general, la atención se dirige a los padres adoptivos # y los adoptados suelen estar solos bajo la lluvia.
La semana pasada fue el lanzamiento del libro de la madre adoptiva Rini van Dam #donderdagen en Sneek. Las introducciones de los oradores se centraron correctamente en el autor, por supuesto, pero uno de los temas por los que se creó el libro fue la muerte de Sannison. Una compañera coreana adoptada que terminó con su vida antes de cumplir los 17 años y su funeral fue el cinco de noviembre, mi cumpleaños. Acababa de romper con un compañero adoptado poco antes. Era 1991, el año en que la asociación de coreanos adoptados, Arieng, celebró su primera reunión nacional importante. El año en que los amores florecieron y estallaron. El año en que me di cuenta de qué y el dolor y la tristeza acechaban debajo de todos nosotros.
Dos años más tarde, Julia, una coreana adoptada de Bélgica que dejó la vida justo antes de cumplir 21 años, murió y su funeral fue el 5 de noviembre, mi cumpleaños. Sin embargo, sus padres adoptivos no querían niños adoptados en el funeral.
Unos años más tarde, perdería a mi propia hermana, Joo Min, mientras estaba destinado como soldado de la ONU en Bosnia. Realmente no sabemos por qué eligió salvar a dos niños en su caída en los Alpes italianos franceses cuando debe haber sabido que sería fatal para ella misma.
Ayer, me recordaron lo anterior. Una confrontación dolorosa pero quizás la más necesaria con mi historia personal para aprender a través de este duro camino que ya no podía apartar la mirada de mi desarrollo interior. Desde entonces, he estado trabajando arduamente por el sufrimiento de los adoptados en todo el mundo. Pero en lugar de elogios y apoyo, recibí amenazas y padres adoptivos enojados en mi camino. Algunos incluso me amenazaron con querer matarme. Pero los adoptados enojados y los científicos de #, especialmente de los Países Bajos, también intentaron sacar mi mensaje del aire. Hasta que la investigación sueca de Anders Hjern, Frank Lindblad, Bo Vinnerljung salió a la luz en 2002 y corroboró mis experiencias y sospechas.
El trauma existencial al suicidio muestra una relación con el proceso de desgarramiento creado por la renuncia y la #adopción. Desde entonces, tales resultados han surgido en todo el mundo excepto en los Países Bajos. A los Países Bajos todavía les gusta disfrutar de la historia de Walt Disney y cualquier ruido contrario a este fenómeno es descartado convenientemente por la investigación estadística, que, aunque está acreditada basada en la evidencia, logra descartar convenientemente este problema.
La ciencia prefiere dejar a su suerte el sufrimiento de muchos adoptados porque lo que no sale en las estadísticas no existe según el gobierno y las agencias de adopción.
Original en holandés
AANDACHT VOOR #ZELFDODING ONDER #GEADOPTEERDEN
Vijf keer hoger dan gemiddeld
Bijna niemand wil het echt weten, en men spreekt er niet makkelijk over, laat staan dat de geadopteerden de aandacht krijgen als het gebeurt. Meestal gaat de aandacht naar de #adoptieouders en staan de geadopteerden vaak alleen in de regen.
Gisteren fue de boekuitreiking van het boek #donderdagen van adoptiemoeder Rini van presa en Sneek. De inleidingen van sprekers waren natuurlijk terecht gericht op de schrijfster, maar een van de onderwerpen waarom het boek is ontstaan is de dood van Sannison. Een mede Koreananse geadopteerde die voor haar 17e een eind maakte aan haar leven en haar rouwdienst fue op vijf noviembre, mijn verjaardag. Ze had kort daarvoor net de prille verkering met een medegeadopteerde uitgemaakt. Fue en 1991, el año pasado se vereniging voor geadopteerde Koreanen, Arieng, haar eerste grote landelijke bijeenkomst achter de carpet had. Het jaar waar zowel liefdes opbloeiden, maar ook uit elkaar spatten. Het jaar dat ik mij gewaar werd welk en pijn en verdriet onder ons allen schuil ging.
Twee jaar later, overleed Julia, een Koreananse geadopteerde uit België die net voor haar 21e het leven verliet en haar rouwdienst was op vijf November, mijn verjaardag. Haar adoptieouders echter wilden geen geadopteerden bij de rouwdienst.
Enkele jaren más tarde zou ik mijn eigen zus, Joo Min, verliezen terwijl ik gestationeerd fue también VN soldaat en Bosnia. Weten niet echt waarom ze verkoos om twee jongens in hun val in de Frans Italiananse Alpen te redden terwijl ze geweten moet hebben dat het haar zelf noodlottig zou worden.
Gisteren werd ik aan het bovenstaande herinnerd. Een pijnlijke, maar wellicht de meest noodzakelijke confrontatie met mijn persoonlijke historie om via deze harde weg te leren dat ik niet langer weg kon kijken van mijn innerlijke ontwikkeling. Sindsdien heb ik mij hard gemaakt voor het leed van geadopteerden over de hele wereld. Maar inplaats van lof y ondersteuning ontving ik bedreigingen en boze adoptieouders op mijn pad. Sommigen dreigden mij zelfs om te willen brengen. Maar ook boze geadopteerden es #wetenschappers, vooral uit Nederland, probeerden mijn boodschap uit de lucht te halen. Totdat het Zweedse onderzoek van Anders Hjern, Frank Lindblad, Bo Vinnerljung en 2002 uitkwam en mijn ervaringen en vermoedens staafde.
Het existiële trauma tot zelfdoding laat een relatie zien met het verscheurende proces dat ontstaat door afstand en #adoptado. Sindsdien zijn over de hele wereld dergelijke uitkomsten opgedoken behalve in Nederland. Nederland laaft zich nog graag aan het Walt Disney verhaal en elk tegengesteld geluid over dit fenomeen wordt handig weggewerkt door statistisch onderzoek, dat weliswaar Evidence Based geaccrediteerd is, maar dit onderwerp handig weet weg te werken.
De wetenschap laat het lijden van veel geadopteerden liever aan henzelf over want wat niet in de statistieken opduikt bestaat niet volgens de overheid en de hulpverlening.
Recursos
ICAV Página conmemorativa con enlaces de concientización sobre el suicidio y otros recursos sobre este tema